Wat heb ik weer genoten! Herfst is echt een leuk thema om mee te werken. De kinderen kwamen met hun zelf gevonden materialen naar binnen. Eikels, kastanjes, bladeren, beukennootjes, noem maar op.

Ze mochten hun vondsten in een eigen hoepel uitstallen. Later zouden we het samen bespreken, maar sommige kinderen vonden het heel fijn om er gelijk bij binnenkomst al verhalen bij te vertellen. En ik luister daar graag naar šŸ™‚
Vandaag was Jade nieuw. Ook zij had hele mooie glimmende kastanjes mee die soms nog gedeeltelijkĀ in hun bolsterĀ zaten. Er zat zelfs een tweeling bij.
Mette kwam wat te laat binnen en maakte zich grote zorgen over welke actviteiten ze had gemist. Het was haar laatste keer omdat ze naar school toe gaat en daar wilde ze eigenlijk niets van missen.
Kiann had een berg bladeren mee. Die hebben we samen eens goed bekeken. Wat we zagen was dat de blaadjes naast een verschillende vorm ook verschillende kleuren hadden. Hoe zou dat nou komen? Ook hebben we gevoeld dat het groene blaadje heel goed te buigen was, maar de droge herfstbladeren gaan dan kapot. Ik legde uit dat dit komt doordat de groene blaadjes veel water vanuit de boomstam hebben gekregen. In de herfst geeft de boom geen water meer aan de blaadjes en dan worden ze droog. Daarom breken ze makkelijk in stukjes. Het is wel leuk om thuis dit filmpje te kijken met een uitleg waarom de boom zo zuinig doet met zijn water in de herfst. Ā Wel even zelf voorlezen.
In de volgende hoepel, die van Alexander lagen ook tamme kastanjes. Die er weer platter uitzagen dan de wilde. Zelf heb ik ook weer wat bijgeleerd, want hun bolsterĀ was erg stekelig!
Mette had ontzettend veel eikels mee. We telden ze samen en kwamen uit op 31! De ene groener dan de ander.

De hoepels konden ook ingezet worden voor een selectief luisterspel. De kinderen mochten in hun hoepel springen bij het horen van het woord ‘kastanje’. Maar ik zei ook woorden als eikel en beukennootje en dan moesten ze netjes blijven staan. Oei, wat was dat spannend. Wanneer zou ik weer het woord kastanje zeggen? Ik zag een twinkeling in de ogen van Jade en Kiann. Ka…..bouter!

De tijd vloog, maar we hebben nog een leuk memoryspel gedaan met de echte herfstvruchten verstopt onder gekleurde bekertjes. De twee eikels bij elkaar zoeken etc. Kiann speelde een beetje vals, want hij ging op zijn buik liggen zodat hij door de gekleurde bekertjes kon kijken. De slimmerd šŸ˜‰

Na afloop kreeg ik van Mette een tekening als bedankje. Daar word ik altijd al blij van, maar nu een beetje meer. Ik vroeg haar wat ze had gemaakt en ze zei: ‘een uil die vliegt’. Dat vond ik symbolisch wel zo mooi dat ik er even van moest slikken. Haar verhaal kennende is het gewoon prachtig.