Mirjam: ‘Als psycholoog vind ik het heel fijn om Yvonne  geregeld bij behandelingen te betrekken. Zij heeft veel ervaring, voelt de kinderen goed aan en heeft als kunstzinnig therapeut prachtige ingangen bij kinderen. Bij het draaien van Knappe Koppies vullen wij elkaar goed aan.’

Yvonne stelt zich voor

Yvonne Rozemeijer (1971) moeder van 3 kinderen die mij alert en scherp houden. Die mij iedere dag weer uitdagen om te leren door al hun vragen en rake opmerkingen.

Sinds 2008 werk ik met veel plezier en toewijding in mijn praktijk BlijMoedig en vanaf 2016 ook bij Psychologiepraktijk Hildebrand. Ik laat me leiden door mijn hart. Ik werk niet volgens een vast format. Vertrouw op wat er zich aandient en breng dit in verbinding met jouw vraag. Hierbij zoek ik naar mogelijkheden, prikkel en inspireer om je eigen oplossingen te vinden. Zo leer je (weer) vertrouwen op je eigen oordeel en te weten wat goed is voor jou.

Ik ben goed in het leggen van verbanden, kijk naar het geheel van de mens en daag kinderen uit hun fantasie en creativiteit de vrije loop te laten. Deze om te zetten in tastbare beelden en zo met hun heldere geest zelf conclusies te laten trekken. Soms kun je beter opnieuw beginnen met een schildering maar vaker ligt de uitdaging in het verder gaan en omvormen van wat je reeds hebt.

Tijdens de bijeenkomsten van Knappe Koppies, waarin we een groot deel van de tijd vrij maken voor de creatieve opdrachten, wordt mij iedere keer goed voel- en zichtbaar hoe waardevol dit deel van de bijeenkomst is. Alles is goed maar er mag ook van alles verkeerd gaan waardoor er ook flink geoefend kan worden aan thema’s als faalangst, doorzettingsvermogen en omgaan met ‘fouten maken’. ‘Oh, maar dit is veel leuker dan binnen de lijntjes kleuren’, riep 1 van de kinderen tijdens het vrij tekenen op muziek. Soms lijkt er een compleet nieuwe wereld voor een kind open te gaan en soms voelt het als een verademing dat ze zich vrijelijk kunnen uiten op hun eigen wijze. Dit creatieve element vormt in mijn praktijk de boventoon.

Tijdens de samenwerking met Mirjam bij Knappe Koppies ontdekte ik onverwacht dat er veel raakvlakken zijn tussen het groot brengen van een kind dat juist ver boven de norm of juist ver onder de norm (mijn zoon met Down syndroom) zit. Alhoewel de werelden ogenschijnlijk ver uit elkaar liggen komen beiden onbegrip, vooroordelen en het gevoel van niet begrepen worden tegen. Dat vergt van ouders dat zij de wereld vanuit een ander perspectief durven benaderen, opsekopse zoals Mirjam dat noemt. Dat is ook wat mij zo blij maakt tijdens de bijeenkomsten met deze groep kinderen. Waar ik enorm van geniet is het anders denken, het bliksemsnel verbanden kunnen leggen, de gretigheid naar kennis en de enorme logica en oprechtheid die bij deze kinderen tijdens onze bijeenkomsten zo op de voorgrond treden. Kers op de taart blijft echter het moment waarop een kind voelt dat hun frustratie of angst ‘ineens’ minder is of verdwenen. De bewustwording dat ze deze verandering zelf, vaak door hard werken en veel moed, tot stand hebben gebracht, is gewoonweg prachtig.