Deze bijeenkomst ging over gevoelens en wat was dat een  mooi thema! Ik ga deze er zeker inhouden.

We lazen samen het boek ‘Opvrolijkvogeltje’ geschreven door Edward vd Vendel. Het gaat over een vogeltje dat alle dieren vrolijk maakt. Uiteindelijk raakt het vogeltje daardoor al zijn gekleurde veren kwijt en ziet hij er moe uit. Gelukkig heeft hij zijn eigen Opvrolijkopvrolijkvogeltjes (zijn kindjes) die hem dan weer opvrolijken. De kinderen snapten het verhaaltje goed en er ontstond een fijn gesprekje. Zo wist Kiann te vertellen dat hij grapjes kon maken om zijn moeder op te vrolijken. En Giulietta vertelde dat als haar zusje huilt ze dan met haar gaat spelen zodat ze weer vrolijk wordt. Na uitgebreid het verhaaltje besproken te hebben zijn we verder aan de slag gegaan met de verschillende gevoelens.

Er zijn prachtige schilderkunstwerken ontstaan. De kinderen mochten kleuren kiezen die ze bij ‘blij’ vonden horen en helemaal los gaan op hun blad. Het was mooi om te zien hoe ze allemaal een ander kleurtje kozen. Alexander voelde rood bij blijdschap, Giulietta ging voor geel, Kiann voor groen. Maar er kwamen bij de meeste kinderen steeds meer kleuren bij die ook bij blij hoorden.
Bij boosheid kozen de kinderen vooral voor rood en zwart. Of zwart en toch ook een beetje wit. Kiann vroeg aan mij wat ik voelde bij ‘blij’.  Zo kon ik ook bij mezelf te raden gaan. Fijn! Want ik geef die kinderen wel de mogelijkheid om daarmee bezig te gaan, maar ik had het mezelf ook niet nog niet afgevraagd. Ik voelde ‘geel en groen’.

ALs laatste hebben we smiley;stickers geïnterpreteerd en op blaadjes geplakt. Eentje was wel heel lastig te ontcijferen. Alexander zei ‘Hij lacht, maar …’ en Kiann vulde aan ‘zijn wenkbrauwen staan boos’. Misschien was het een beetje een gemeen lachje?

Een heerlijke bijeenkomst dus, waarin we aardig wat gevoelens hebben besproken en ontdekt.